- γάλανθος
- (galanthus). Γένος ποωδών, βολβόριζων φυτών της οικογένειας των αμαρυλλιδών, ιθαγενών της Ευρώπης και της δυτικής Ασίας, που περιλαμβάνει 10 είδη, από τα οποία τα δύο ευδοκιμούν και στην Ελλάδα, ο γ. ο χιονώδης και ο γ. της βασίλισσας Όλγας. Το πρώτο είδος είναι φυτό ύψους 10-20 εκ. με 2-3 φύλλα γραμμοειδή και παράρριζα. Έχει άνθη λευκά, κρεμαστά το καθένα από ένα στέλεχος, με περιγόνιο από έξι άνισα μέρη (τρία εσωτερικά μικρά και τρία εξωτερικά μεγαλύτερα). Ο καρπός του σχηματίζει σφαιρική σαρκώδη κάψα. Είναι αυτοφυές σε όλη την Ελλάδα, σε εδάφη υγρά, ψυχρά, σκιασμένα από πυκνά δάση. Ανθίζει πρώιμα τον Φεβρουάριο, μόλις αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια, και καλλιεργείται επίσης στους κήπους ως καλλωπιστικό. Το δεύτερο είδος ευδοκιμεί μόνο στον Ταΰγετο και ανθίζει το φθινόπωρο, πριν βγουν τα φύλλα του. Έχει μεγαλύτερα άνθη από το προηγούμενο και στην περιοχή που ενδημεί είναι γνωστός με το κοινό όνομα σκουλαρίκι.
Dictionary of Greek. 2013.